തൂവല്‍ സ്പര്‍ശം

ഞാന്‍ ഏക ആയിരുന്നു ..
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ മാത്രം കൂട്ടിനു..
രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളില്‍
മനസിലെ ക്ഷതമോ അതോ
... ശരീരത്തിലെ ക്ഷതമോ
എന്നെ കുത്തി നോവിച്ചു..
എന്‍റെ അരികില്‍ ഒരു മന്ദമാരുതനായി
അവന്‍ വന്നു .. എനിക്ക് കൂട്ടിരുന്നു
സ്നേഹത്തിന്‍റെ വാത്സല്യത്തിന്റെ
തൂവല്‍ സ്പര്‍ശമായി ..
അറിയാതെ എപ്പോഴോ ഞാന്‍ മയങ്ങി പോയി.....
മയക്കത്തില്‍ നിന്നുനര്‍ന്നപ്പോഴും....

മഴത്തുള്ളികള്‍ പറയാതെ പോയത്

തേരിലേറി വന്ന മഴത്തുള്ളികള്‍
അവര്കെന്തോ എന്നോട് പറയാനുണ്ട്‌..
അത് തുള്ളിയായി എന്റെ കണ്ണുകളില്‍
തുളുമ്പി വീഴുന്നു
മന്ദമാരുതന്‍ എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ തലോടുന്നു
...
ഞാന്‍ കൈ നീട്ടിയപ്പോള്‍ നീ തേങ്ങി കരഞ്ഞു..
... നീ എന്നെ വിട്ടു പോയി ..
എന്നകതാരില്‍ കുളിര് വീശി നീ പോയി
പരിമളം വീശി എന്റെ മുല്ലവല്ലികളില്‍
പുഷ്പം നുകര്‍ന്ന് നീ എന്നെ വിട്ടു പോയി
നാന്‍ വീണ്ടും തനിച്ചായി ....
നിന്റെ വരവും കാത്തു
ഞാന്‍ കണ്ണും നട്ടിരിക്കുന്നു
നിന്നെ മഴ എന്നല്ലാതെ
ഞാന്‍ എന്ത് വിളിക്കണം

 SEA

This great sea, is it of water?

 or is it of emotions?

It is full of love,friendship and care

jealousy and lies...

Is that emotion ,Idont think it is

The friendship; the best of all

The jealousy :just opposite

The Great sea has Stones of diamond and ruby.

plant of different shapes and

fishes of outstanding beauty..

The great sea of every thing;

indeed of our mind.

All good and bad like mind.

having the colour blue ..

the colour of peace..

colour of lonliness

The great sea wich has it all

...........

LOVE

On my days of loneliness
On my path of dark stones,
When light never came to my life,
I thought I am lost in the hell.

I felt the grief following me,
Saw the stars all over my dreams,
Heard my heart’s unusual tunes
But I never knew it was the truth..

On the day you came to me,
When those words tickled my ears,
I realized the truth of my life,
It was you that I wanted always.

Now I am not alone
It is happy to feel this way,
When you are always with me,
So perfect I am in every day

I surrender to you, all that I have,
All of my dreamz,all my wishes.
I always run to you,
I need your care always..

ഒരമ്മയുടെ മരണകുരിപ്പ്

ഞാനിതാ മരിക്കുന്നു
മരണം മാടി
 വിളിക്കുന്നു
നടന്നടുക്കുന്നിത ഇരുട്ടിലേക്
നന്നേ, ഇരുണ്ട കയത്തിലേക്
ഉദിക്കാന്‍ പോലും മടിക്കുന്ന
മഹാ നിദ്രയിലേക്ക്

മക്കള്‍ക് വേണ്ടി
പാലാഴി പോലെയെന്‍
പല്കുടം പൊട്ടിയോഴുകി

ദാഹം;ദാഹം;ദാഹം
എന്‍ മക്കള്‍ക് വല്ലാത്ത ദാഹം
ദഹിക്കും മക്കള്കായ്‌
തൃഷ്ണ തീര്കുവാന്‍
എന്‍ മാറിലെ മുലപ്പാല്
പോര പോലും
എന്‍ മാറിടം പിളര്ന്നവര്‍
രക്തം കുടിച്ചു
പക്ഷെ ദാഹം തണുത്തില്ല

 ഇന്നിതാ മരിക്കുന്നു
മക്കള്‍ക് വേണ്ടി ഞാന്‍
ഇന്നലെയെ മറന്നു
നാളെക്കായ്‌ ജീവിക്കും
എന്‍ പുത്രര്‍ക്ക് വേണ്ടി

ആരെയു കാക്കുന്നു
അവരെന്ന് തോന്നി
പക്ഷെ അത്മത്യഗമോ
അവരുടെ മതം

മക്കള്‍ ചെയ്യുന്നതിന്‍
പാപ ഫലങ്ങള്‍
പൊരുതു കൂടാത്ത തെറ്റിന്റെ
പാപ ഭാരങ്ങള്‍
ചുമക്കുന്നതീ അമ്മയെന്നരിക നിങ്ങള്‍

പ്രാണ വായുവും കടക്കാതെ
ഈ വണ്ണം എന്‍
നസരന്ദ്രങ്ങള്‍ മാഞ്ഞു പോയി
നിങ്ങള്‍ തന്‍ പിപസക്കരുതി
വരുത്തുമ്പോള്‍
അറിയാതെ നിങ്ങള്‍ മറന്നു പോയി
ഈ അമ്മക്കുമുണ്ട് ദാഹം
പക്ഷെ ;അത്യാഗ്രഹത്തിന്റെ ദാഹമല്ല

താങ്ങുവനോക്കില്ല ഇനിയും
ഈ അമ്മക്ക്
താങ്ങുവാനില്ല 
നിങ്ങള്‍ തന്‍ ഭരസും മക്കളേ

വൃക്ഷങ്ങള്‍ നിങ്ങള്ക് ഭാരമാകുമ്പോള്‍
എന്‍ കൈകള്‍ എനിക്ക് നഷ്ടമാകുന്നു
പുഴയും നിങ്ങള്ക് തടസ്സമെങ്കില്‍
എന്‍ തൊണ്ടയും വറ്റി വരളുന്നു

എല്ലാ ശാപവും പേറി ഞാന്‍
എല്ലാ പാപവും പേറി ഞാന്‍
എന്തെന്നില്ലതോരഴതിലെക്
വെളിച്ചമെതതോര കുഴിയിലേക്

നാടാണ്‌ നീങ്ങുന്നു
എന്റെ മക്കളേ
മരണത്തിന മടിയിലേക്ക്‌
എന്‍ മക്കളേ
നിങ്ങള്‍കും അന്ത്യമിവിടെയല്ലോഭാരവും